Zojuist een artikel over niche-kunst/niche-commercie, nu een No Logo-artikeltje. Ziezo, fris_licht is weer een en al authenticiteit.
Stephen Armstrong, journalist van de Engelse Guardian, kreeg deze mail:
“I’m writing with an update in regards to the (Mobile Phone Brand Name Wilfully Withheld) Green Room, T4’s new music show. We would like to point out that the correct title of the show is not The Green Room (as featured in many of the listings pages) but ‘(Mobile Phone Brand Name Wilfully Withheld) Green Room’. I understand that many publications have a policy of not featuring the name of sponsors in the listings, however (Mobile Phone Brand Name Wilfully Withheld) is not a sponsor of the show, it is in fact co-producing the show… As such we would be grateful if you could print the correct title of the show in your listings.”
En daarmee aggeert de journalist tegen de grote rol van merken in de muziek. Zijn punt: iedere muziekshow op het Engelse Channel 4 is inmiddels gesponsord. Rock & Roll is gevallen voor het bedrijfsleven. Zeker nu Muziek TV het aflegt tegen het Internet. Immers, zelfs Top of The Pops is recentelijke gesneuveld. De TV-programma’s hebben de merken nodig om te overleven.
“In other words, the only way bands are going to find their way on to commercial television is in a duet with an X-Factor finalist or as part of a youth-engagement strategy drawn up in the marketing department of a deodorant company. We just refuse to tell you which deodorant…”
Tja, inhoudsloze sponsoring, daar houdt fris_licht niet van. Een merk moet iets relevants toevoegen, dus ook aan de muziekindustrie, als het deze betreedt. En dan zijn er zijn zat voorbeelden van merken die juist nieuwe muziekcultuur de aandacht geven, denk aan de Essent Awards of Dommelsch Locals Only.
De rest mag best weggebliept worden. Want aandacht, die moet je verdienen.
