Zojuist is mijn tweede column op Marketingtribune.nl verschenen.
“Joseph Pine en James Gilmore schreven eind vorige eeuw het boek De beleveniseconomie. Daarin stelden ze dat merken zich niet meer goed konden onderscheiden met hun producten en diensten. Het werd tijd om een nieuw element toe te voegen: de merkbelevenis. Digitale media lijken hun model echter compleet om te keren.”
Gisteren verscheen mijn eerste column voor MarketingTribune.
Waarom Waarom?
Simon Sinek heeft mij geïnspireerd. Net als veel marketingmensen gebruik ik zijn principes graag. Maar stilletjes aan zie ik ook de nadelen van zijn benadering.
Eerst een opfrisser. Sinek stelt dat een merk zich op drie niveaus moet positioneren: met Wat, Hoe of Waarom.
De eerste is instrumenteel. Wat doen we? We maken computers. De tweede gaat breder. Hoe doen we het? We maken computers die gebruiksvriendelijker zijn. De derde is holistisch. Waarom doen we het? We geloven dat computers mensen creatiever maken.
Waarom staat voor een groter plan. Het geeft op een fundamentele, duurzame wijze richting aan innovatie en past bij een iconisch merk als Apple of Nike. Waarom staat voor de ‘merkreligie’ en is het beste in staat om fans te creëren.
De Waarom-vraag is belangrijk voor een sterk merk en het leukst voor marketeers. Het is mooi de wereld te veranderen met een nieuw geloof. En het is fijn het merkdenken bovenaan de organisatie te zetten.
Het nieuwe koffiegeloof
Maar het gevaar van jaren negentig Oibibio-marketing ligt op de loer. De tijd dat koffie een stijl van leven was en biermerken de kleur wit wilden claimen. Ieder merk had een fanclub en de extensies waren oneindig.
Ofwel, de tijd dat het voor schoenmakers moeilijk was om bij de leest te blijven. Ze gingen er, meestal ten onrechte, vanuit dat de basis op orde was en het onderscheid lag in de hogere vragen.