Leestijd: < 1 minuut
Het is alweer een tijdje geleden. Ik was op bezoek bij vrienden. Een mooie zomerdag. Twee blij spelende kinderen, eentje van drie, eentje van vijf. Het was vrolijk en vredig.
De ouders gingen naar binnen om te koken. Ik mijmerde wat in de zon. Glimlachte toen het jongste binkie glunderend aan kwam lopen, hij had een knots van een aardbei. De aardbei glom en leek zo uit een reclame te zijn gerold. Hij gaf hem trots aan mij. Ik mocht hem opeten. Ontroerd door het gebaar stak ik hem dankbaar in mijn mond.
Ik had mijn kaken nog niet op elkaar. De aardbei schitterde tussen mijn tanden. Zijn huilende broertje rende ineens op mijn af. Tot op het bot teleurgesteld, zo gekwetst had hij nog nooit naar me gekeken. Hij snikte, happend naar lucht. “Jij… hebt… mijn… aard… bei… op… ge…geten…”
Vol schaamte slikte ik de aardbei door. Ik heb mezelf niet vaak zo teleurgesteld.
Het moraal: soms doe je alles goed. Soms doe je ontzettend je best. En gaat het toch fout. Dat hoeft nergens aan te liggen. Zo is het in het leven. Zo is het met ondernemen. En zo is het met innovatie. Sommige dingen lukken. Sommigen gaan fout. Soms kun je daar van leren. Soms kun je daar helemaal niets mee. Behalve de volgende aardbei gewoon weer opeten.
