Fiat heeft een interessante brand-utility ontwikkeld. De Fiat ecoDrive.
Het uitgangspunt is simpel: je kunt brandstof besparen door simpelweg je rijgedrag te veranderen. Goed voor je recessiebudget en goed voor het milieu.
Echter, hoe doe je dat precies en hoeveel scheelt het?De ecoDrive verzamelt daarom informatie over je rijstijl. Via de USB kun je deze informatie op je computer bekijken. Een programmaatje analyseert je rijgedrag en geeft je een ecoIndex. Vervolgens krijg je tips hoe je je rijgedrag kunt verbeteren Bron: I didn’t see that one coming
Categorie: marketing
Column in Reclameweek
Zojuist is een column van mij verschenen bij Reclameweek.
“De reclame als product
Reclame kan de vorm van een product hebben. En een product de vorm van een reclame. Zelfs een distributievorm kan een reclame zijn. Kortom: de grenzen tussen de marketing P’s vervagen. Deze samensmelting versterkt de relatie met de consument, maakt reclames effectiever en stimuleert innovatie.
De belangrijkste merktrend van de afgelopen jaren: merken gaan van aandacht afdwingen naar aandacht verdienen. Dat betekent dat een reclame zo interessant moet zijn, dat de consument zelf kiest voor het contact.
De benadering kent twee varianten. Bij de ene biedt het merk reclames die amuseren. Dit kan een feestelijk evenement zijn, een grappige viral of een pakkende online game. Het merk doet iets leuks en de consument wil dit ervaren. De andere variant wil ik graag extra aandacht geven. Hierbij biedt het merk iets nuttigs met zijn reclame. De gebruiker betaalt hiervoor niet met geld, maar met tijd en aandacht. Nike geeft een overzicht van hardlooproutes bij je in de buurt. Procter & Gamble maakt gratis openbare toiletten op toeristische plekken. IKEA heeft een gratis dienst waarmee je je eigen keuken kunt ontwerpen. En diverse merken bieden handige widgets op Facebook of Hyves. Allemaal reclames waar je iets aan hebt.
Drie consequenties hiervan verdienen de aandacht.”
Lees verder
Dode hoek ‘utility’
Ik vind creativiteit inspirerend. Guerrillamarketing is in dit kader geestig.
Het nadeel is dat het vaak wat geensceneerd voelt. Een visueel grapje wordt ergens op straat gezet. Een aantal mensen ziet het. Maar eigenlijk gaat het om het persbericht en de foto’s op de blogs en in de bladen. Daar zit de echte doelgroep. Ofwel, het zijn vooral PR-stunts.
Eentje viel me echter al een paar keer op. Ik zag ‘m toen ik langs Artis fietste: de overheid waarschuwt fietsers uit de dode hoek van vrachtauto’s te blijven.
Daarom zijn er deze ‘guerrilla-uitingen’. Waarom ik er van gecharmeerd ben: het is niet alleen ‘gek’. Het werkt ook echt, omdat de uiting je exact op de juiste plek attendeert op het gevaar.
Ofwel, het is niet zo maar een promotie. Het is ook een ‘service’. Dat wil zeggen, je hebt er iets aan. Net zoals je iets aan normale bewegwijzering hebt.
Het moraal: het is leuk om te entertainen. Maar het is nog veel beter iets relevants te bieden.
Makers: Jack Liberties