|
|
||
|
UK: Dance is niet dood, wel uitgeput
Maar er ontstaan barstjes in het dance-succes. In ieder geval in Engeland. Dance vecht om te overleven, luidden de lokale krantenkoppen. En Engeland is van oudsher een belangrijke motor voor de dancescene. Het voelt dus relevant hier nadrukkelijk bij stil te staan. Wat is het geval? De Liverpoolse club Cream, één van de grootste ter wereld, is gesloten. Gatecrasher, ook een toonaangevende club, is teruggeschroefd. Nu één keer per maand in plaats van iedere week. En kwam recentelijk in Nederland na ID&T ook UDC met een eigen magazine, een internationale voorloper als Mixmag heeft te kampen met teruglopende oplage: -30%. Het Ministry of Sound-magazine, ook niet de minste, is zelfs opgeheven. De meeste kleinere magazines zijn al langere tijd over de kop. De media die nog bestaan praten inmiddels met serieuze merkenbureaus om zichzelf te 'herpositioneren'. De reden? Dance-liefhebbers van het eerste uur raken uitgekeken op de beats. Dance is te weinig vernieuwend. En voor jonge muziekliefhebbers is de muziek vaak te mainstream. Diverse genres zijn bijna 'de muziek van je vader' geworden. Lounge-muziek is daarvan natuurlijk een goed voorbeeld. Dance is ook slachtoffer van het feit dat jongeren moe worden van 'de megalomane experiences', zie de vorige fris_licht. De grote feesten missen steeds vaker intimiteit en originaliteit. Tussen twee haakjes: interessant is dat het Nederlandse Crossing Border Festival dit jaar bewust een stuk 'moeilijker' gaat programmeren. Maar dance is alles behalve dood. Volgens de Engelse experts is het vooral 'even rustend'. Het heeft het zo'n twaalf jaar uitgehouden en dat is lang. Fenomenen die zo oud worden, zijn gewoon genoodzaakt zichzelf op gezette tijden opnieuw uit te vinden. Veel 'opinieleiders' richten zich daarom op de wat meer verborgen stromingen binnen de cultuur. Een goed voorbeeld hiervan is elektro. Kritisch beschouwd één van de weinige subculturen binnen de dance die nog echt vernieuwt. Interessant hierbij zijn de karakteristieken van de scene. Het genre probeert selectief te blijven en beroept zich op een 'hernieuwd underground-gevoel'. En op momenten dat zelfs een merk als Twix dance probeert te claimen, is dit natuurlijk niet zo'n slechte gedachte. (Hoewel we natuurlijk wel zo eerlijk moeten zijn te melden dat elektro-godin Peaches een nummer met Pink op gaat nemen. Maar positief gedacht, ze heeft gelukkig 'nee' gezegd tegen een soortgelijk verzoek van Britney Spears). Elektro probeert zichzelf ook niet al te serieus te nemen. Terwijl de trance-DJ's als goden over de wereld worden gevlogen, doet elektro op een bijna vertederende wijze beroep op een kinderlijk nerd-gevoel. De mannen zien eruit als software-geeks. De vrouwen lijken Madonna te playbacken voor de spiegel in de slaapkamer. Ook interessant: het genre maakt een voorzichtige stap terug naar echte live optredens. De meeste DJ-optredens binnen immers weinig show. De show die Fischerspooner op Lowlands gaf was een goed voorbeeld. Veel muziek uit de computer, maar wel actief omlijst door ouderwetse zang & dans. Tenslotte is het interessant dat een ander muzikaal genre, waarvan dance het einde inluidde, nu weer belangstelling geniet. Want rock is terug. Bands als The Strokes, The White Stripes and The Darkness gooien hoge ogen met hun rauwe gitaargeluid. Hang the DJ. Rock your strings. http://www.ministryofsound.com
Gevangeniskleding en vrachtwagentassen U heeft het al meerdere malen gelezen in fris_licht. 'Authenticiteit' is een sleutelwoord voor jong-volwassenen. Echtheid, daar draait het om. En persoonlijkheid.Vandaar dat bijvoorbeeld het tassenmerk Freitag populair is. Ieder tas is uniek. De makers gebruiken oude stukken vrachtwagenzeil, dat wordt gebruik om het transport te beschermen. Daar snijden ze stukken uit en die stukken eindigen als tassen. Doordat een zeil bedrukt is, bijvoorbeeld met logo's van het transportbedrijf, heeft iedere tas een uniek stuk van deze bedrukking. En zie daar, een gewild mode artikel is geboren. Dat vrachtwagenzeil gemaakt is om een hoop te doorstaan, helpt daarbij ook. Want authenticiteit gaat bij voorkeur gepaard met 'duurbaarheid'. Ouderwets 'waar voor je geld'. Spullen die er niet alleen interessant uit zien. Ze blijven ook gegarandeerd heel. Maar dat wist u
waarschijnlijk al. De gevangenen krijgen per uur betaald voor de kleding. Met het geld wordt nieuwe apparatuur gekocht. Door het succes van de kleding zijn er binnen de gevangenis een kleine dertig nieuwe bannen gecreëerd. U begrijpt, de celbewaarders hebben grote plannen om hun succes te prolongeren. Binnenkort een uitgebreidere productlijn. En waarschijnlijk ook een Berlijnse Flaship-store. Geheel ontworpen als gevangeniscel. 'Verlaat de gevangenis, maar niet zonder te betalen'. http://www.freitag.ch
Het
kan u nauwelijks ontgaan zijn dat er in de pers een nieuwe man is
ontstaan: de metroseksueel. Dit is een hetero man die zijn vrouwelijke
kanten laat zien. Een man die zichzelf tot in de puntjes verzorgt
en een dankbare klant is voor de snel groeiende mannencosmetica. De
'metrosexual' wordt nu door Marian Salzman geclaimd, maar is niet
door haar bedacht. (MET.roh.sek.shoo.ul) n. A dandyish narcissist in love with not only himself, but also his urban lifestyle; a straight man who is in touch with his feminine side. Het Parool had recentelijk een iets kortere definitie van de metroseksueel: 'een slijmbal'. Zoals we de vorige keer al schreven is de softe man slechts een deel van de waarheid. Mark Simpson is zelf een van de eersten die dit beaamt: "Truth is, I was not being entirely serious when I first wrote about metrosexuality back in 1994." De man van vandaag heeft inderdaad een softe kant. Maar tegelijkertijd wordt er een steeds sterker beroep gedaan op zijn harde kant. Op het moment dat 'de wereld in brand staat' moet de echte man zijn ware gezicht tonen. Leuk die mannencosmetica, maar stoerheid heeft ook marktpotentie. Er lijkt een groeiende behoefte te zijn aan producten die mannen duidelijk aanspreken op hun 'ouderwetse mannelijkheid'. In dit kader is het gloednieuwe Amerikaanse televisiestation Spike TV interessant. Spike TV is "the first network for men". Niks geen soft gedoe en zeker geen metroseksueel geneuzel. Lekkere wijven, sport, auto's, trucks, bodybuilding, harde grappen, kortom: alles wat een mannenhart begeert. En Spike TV is geen kleine jongen: Spike TV is onderdeel van MTV Networks en wordt in 86 miljoen huishoudens verspreid. http://www.spiketv.com
Inderdaad,
fris_licht is gefascineerd door de nieuwe mannelijkheid. Daarom gaan
we d'r gewoon vrolijk op door. Want wat viel op bij een recent fris_licht-bezoek
aan het centrum van het Spaanse zuiden, Sevilla? Daarvandaan verder redenerend kwamen we uit bij Chalk-bags, kleine tasjes die freeclimbers gebruiken. Dit zijn bergklimmers die op steile wanden klimmen. Maar dan met niets meer dan hun vingers, een paar stroeve schoentjes en een touw. Freeclimben is natuurlijk hartstikke stoer: volledig onbegrijpelijk, moeilijk te leren, maar het verdient wel het nodige respect. Iedereen kan zien dat het hartstikke moeilijk is. Het is 'authentiek'. Chalk-bags zijn kleine zakjes die klimmers aan hun gordel dragen. Daarin bewaren ze een balletje met magnesium poeder. Hiermee voorzien ze hun handen van de nodige grip. Een hartstikke echt en geloofwaardig product, dat komt van een markt die respect verdiend, ook al woon je in Tokio. Maar chalk-bags zijn ook ideaal als opbergplaats voor diegenen die de neiging hebben de broekzak zwaarder te maken dan praktisch gezien handig is. Wij voorspellen een lekker commerciële hype voor merken als Black Diamond, The North Face en Petzl. De echte outdoor-merken. Want elke zichzelf respecterende urban-klimmer begrijpt donders goed dat je niet hoeft te komen aansjouwen met een chalk-bag van een of ander 'nepmerk'. En hè, da's toevallig. Blijkt ineens dat Nike binnenkort uitkomt met een limited-edition van hun goed verkochte Triax-horloge. Een horloge met alle features die je mag verwachten van een serieus sporthorloge. Zoals bijvoorbeeld hartslagmeter, stopwatch en laptimer. Maar ook met de gelimiteerde designs van Geoff McFettridge. Dat alles in een chique doos met, daar hebben we hem weer, een chalk-bag! Met matching design tussen horloge en poederzak. Een prachtige mix tussen geloofwaardig product, hebgierig design van een gewaardeerde kunstenaar en inspelen op een hippe stroming. Zo hip ook dat er geen link beschikbaar is op nike.com… http://www.blackdiamondequipment.com Waarschijnlijk
al eens aangestippeld in fris_licht: de huidige sneaker (als in: sportschoenen)
verzameltrend heeft op E-Bay een nieuw hoogtepunt bereikt. Met dank
aan Nike. Maar, zoals we ook al eens eerder gezegd hebben, limited editions zijn te sterk aan inflatie onderhevig. Jamai rockt in zijn nieuwe clip op Dunks (tot grote verontwaardiging van echte sneakerheads) en ook MTV VJ Barbara draagt ze ineens. Op het moment dat de Dunks iedereen zijn neus uitkomen, komt Nike opeens met een onvoorstelbare Limited Edition. Een schoen waar er welgeteld maar één paar van is! Een echte one-of-one, dus. Van de schoen is een complete maatserie gemaakt, maar Nike vernietigt alle modellen die niet de maat van de gelukkige bieder hebben… Sneakerfreaks wereldwijd hebben zich vol ongeloof in de ogen gewreven. De lage Dunk (de Dunk is verkrijgbaar in twee modellen: hoog en laag) wordt verkocht via Ebay. De schoen heeft een erg typische kleurstelling in de huiskleuren van het internet veilinghuis. De veiling is uiteindelijk afgesloten op dertigduizend dollar (!!!). Opbrengsten gaan naar een stichting die ervoor zorgt dat skaters in Philadelphia een nieuw skatepark krijgen. En daar zit nou precies het bijtertje, marketingwise gezien dan. De onderliggende boodschap is hier: wij van Nike weten waar we het over hebben. Een jaar geleden is Lovepark, een supergoed te skaten openbaar park middenin het centrum van Philadelphia, 'onskatebaar' gemaakt. De skate-gemeenschap in het algemeen, maar vooral die in Philly, was ontroostbaar over de teloorgang van het park, dat zelfs een virtueel bestaan had in meerdere versies van Tony Hawk's Pro Skater videogame (zie verder in deze fris_licht). Kortom, het Mekka van het moderne streetskaten. Door deze gemeenschap te steunen bevestigd Nike zijn commitment met deze groep jonge consumenten… cgi.ebay.com/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=2852864769
De game is een succesvol medium aan het worden. Mensen zitten uren intensief achter het beeldscherm. Zonder te zappen en hoog geconcentreerd. Dan is het interessant als de virtuele voetbalspeler continu langs het Vodafone-logo loopt. Recentelijk kwamen we iets nieuws tegen, dat we graag even tegen u aanhouden. Niet wereldschokkend, wel grappig. De betrokkenheid van merken in games is weer een stapje verder gegaan. De Playstation game Devil May Cry heeft een tweede deel gekregen. Het verhaal gaat over Dante, een slachter van demonen. Behalve dat ie dat vrij efficiënt doet, doet hij het ook in stijl. De makers hebben daarom Diesel gevraagd om de kleding van zijn personage te ontwikkelen. Tevens is zijn verleidelijke levenspartner Lucia gehuld in de laatste denim-style. 'Firm in the belief that nobody should go into battle against the underworld without looking their best'. En nu we het toch over nieuwe vormen van communicatie hebben. Adidas heeft een nieuwe interpretatie aan het fenomeen billboard gegeven. In Tokio heeft het merk een live billboard geïntroduceerd. Een voetbalwedstrijd voor twee personen. De twee voetballers en een voetbal zijn bevestigd aan een bilboard dat weer aan een gebouw van tien verdiepingen hoog zit. Spiderman-voetbal. Zwierend aan touwen van een kleine negen meter lang wordt er gevoetbald op een vrijwel recht opstaand billboard. Met complete opstoppingen op de straat als gevolg. De twee spelen iedere middag vijf keer een wedstrijd 'op hoog niveau'. Meer over het Tarzan-voetbal
en andere creatieve billboards: In fris_licht schreven we al eerder enthousiast over de iPod van Apple, een soort MP3-überspeler. Wederom berichten we over een bedrijf dat de grenzen verkent van wat er mogelijk is binnen hun corporate missie. Nokia komt binnenkort met de N-gage uit. Een soort draagbare videogame-console. Denk Nintendo Gameboy, denk Sega Lynx en denk Nintendo Gameboy Advance. Een PlayStation in je broekzak, zeg maar. Zoals bekend zijn alle gamemerken al langer op zoek naar methodes om mobiele consumenten meer bezigheden te verkopen. En ook hier, net als in het geval met de iPod, lijkt het een lachende derde te zijn die er met de vette kluif vandoor gaat. Geen game-merk maar een telefoonproducent. De reden? Omarmen wat consumenten met je product blijken te doen, in plaats van dingen proberen te forceren. Sta ons even toe dat uit te leggen. Nokia is erachter gekomen dat de simpele spelletjes, die onder de [menu] + [5]-toetsen als 'extraatje' worden meegeleverd, een veelgebruikt onderdeel zijn geworden op de telefoon. Het grappige is dat hierbij de eeuwenoude (niet letterlijk, maar wel in de perceptie van jonge gamers) spelletjes als Snake weer superleuk bleken te zijn. Binnen de mogelijkheden van het eenvoudige telefoonschermpje een leuke manier om het 'authentieke spel' terug brengen. "Vintage in gaming is groot" signaleerden we al eerder. De N-gage is een soort kruising tussen de eerder genoemde zakspelletjes, gecombineerd met de technologie van een mobiele telefoon. Zo kun je er ook onderling spelletjes mee spelen. Een belangrijke sleutel zit 'm daarmee in hoe dit ding aan de man gebracht gaat worden. Onze pet gaat af voor een mobiele provider, die een netwerk-systeem verzint, dat het voor jou als gebruiker interessant maakt om te zorgen dat je vrienden er ook eentje nemen. Het goede nieuws: er is voldoende content aanwezig, want bij de introductie volgend jaar komen onder andere Sega Rally, Tomb Raider en Tony Hawk er op uit. De telefoons zijn voorzien van een USB-poort, waardoor ze simpel aan elkaar en aan je computer aan te sluiten zijn. En de N-gage speelt nog MP3s ook. Een fenomeen van een heel andere orde, dat ook precies de vinger op de gevoelige plek legt, is Sony-Ericsson. Onze inschatting is dat Sony een slag gaat slaan. Het merk komt op de nieuwe T310-telefoon met, jawel daar is ie weer, Tony Hawk Pro Skater 4. THPS4 is een bewezen succes op de bestaande game-consoles. Voor wie het niet weet: Tony Hawk is de meest iconische skater van de afgelopen twintig jaar. Maar misschien nog wel belangrijker, het spelletje op de telefoon is een geloofwaardige en ter zake doende versie. Of anders gezegd: geen slap aftreksel of een flauwe versie waarvan de naam is veranderd omdat de provider te beroerd is te betalen voor de copyrights op het spel. Het is THE REAL THING. Op je telefoon, ja. En met hoofdletters inderdaad, zo belangrijk vinden die consumenten dat. www.n-gage.com Fris_licht vangt signalen op uit de maatschappij via haar wereldwijde netwerk van opinieleiders uit entertainment, mode, kunst, food, etc. Wij stellen dit netwerk aan onze lezers ter beschikking als ogen en oren; in elke editie mag een lezer een vraag stellen. Deze keer werd de volgende vraag gesteld aan ons mode-netwerk: "Is retro your thing and if so, can you give us an example? And if not, why not?" Conclusie: het verleden is een inspiratiebron om in het heden tot nieuwe creaties te komen, waarbij momenteel de jaren '50, '60 en '80 herleven. Hieronder een greep uit de interessante reacties. Filippo, fashion
editor, Milano Ninette, free
lance journalist, Antwerp Im Fong, stylist,
Amsterdam And also clothing from 50ies, romantic A line dresses and skirts like in "Rebel without a cause" and "West side story" or stiletto's, open mules with a crossover in punkstyle. This is more happening in London than in Amsterdam. Evelien, stylist,
Amsterdam On a more personal level, I love taking things from the past and mixing them up to come up with something that may not be completely new but is completely me, and I guess that's the point. We all want to be seen as unique individuals and it is the choices we make that define who we are. I still have a bit of a trauma from the eighties and I can't really deal with the fact that all those unflattering clothes are back from the dead, but I saw this sweet young girl walking down the street the other day in full 80-ies get-up (snow washed skintight jeans, slouchy boots and the most hideous of sweaters) and even I had to admit she looked fantastic. Quite simply, it suited her. Says it all, really, doesn't it? |
| |
print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht fris_licht wordt
|
|
--------------------------------------------------------------------------------------- |
||
